|
Jasmina Tutorov: Predgovor za katalog |
|
Da nepostoje udaljenosti koje nisu bliske otkriva nam novi ciklus "arheoloških" skulptura Mladena Marinkova. One potvrđuju reči Herberta Rida: "Magičke figure jednog Mura ili Paolocija ne razlikuju se bitno od magičkih figura koje možemo naći u etrurskoj skulpturi ili plemenskoj skulpturi Konga." Simboli što potiču iz dalekih iskustava rase, potonuli u kolektivno nesvesno, reinkarniraju se u duhu umetnika koji ih priziva. |
|
Nastavak teksta...
|
|
|
Mladen Marinkov: Arkanjska civilizacija |
|
Najstariji tragovi Arkanjske civilizacije su u neposrednoj blizini Koviljskog manastira. Pre izvesnog vremena otkriveni su temelji jednobrodne crkve postavljeni u smeru istok-zapad i ostaci grobova oivičeni kamenim blokovima, u obliku šajke sa izdignutim pramcem. Kameni blokovi veličine 25 x 50 x 10 cm su istog porekla kao i oni pronađeni na grobnicama. Pretpostavka je da je kamen vulkanskog porekla koji se i danas nalazi po obodima Fruške Gore. |
|
Nastavak teksta...
|
|
|
Irina Subotić: Arkanjska civilizacija u delima Mladena Marinkova |
|
Kritika se neprestano vraća na teoretska razmatranja smisla koji umetnici daju svojim viđenjima starih civilizacija u nastojanju da sačuva integritet i prepoznatljivost vrednosti savremene umetnosti uprkos činjenici da često, veoma često ona beži iz sveta aktuelnosti u neka druga, daleka, imaginarna područja. To prizivanje udaljenih svetova, sa njegovim mogućim ili zamišljenim oblicima, ritualima i zračenjima-i kao povremena moda i kao normalna žeđ stvaraoca-obogatilo je umetnost mnogobrojnim inventivnim rešenjima o naučnim saznanjima, možda, pomoglo da se vizualizuju mukotrpno pabirčeni podaci jer istorijska akribičnost često nema smelosti da izađe sa definisanim i definitivnim predlozima. |
|
Nastavak teksta...
|
|
|
Luka Salapura: Kritika povodom izložbe "Arkanjska civilizacija" |
|
Problem izlaska iz zatvorenog kruga nastalog razvojem likovnog govora ne mora biti rešen jedino kroz mentalno iznalaženje novih formalnih pravila. Uticaj koji je afrička skulptura izvršila na modernu evropsku umetnost, naročito kroz dela Pikasa, Đakometija, opšte je poznat i sasvim je razumljivo da je njihovo obraćanje jednom novom kulturnom miljeu usledilo posle iscrpljenog, ne potpuno ali u dobroj meri svakako, sopstvenog nasleđa. Posmatrano u ovom smilu ne radi se o originalnosti autorskih tvorevina već o otkrivanju odgovarajućeg likovnog govora, primerenog prostoru i vremenu jednog umetnika i njegovog okruženja, u likovnoj tradiciji drugih naroda i kultura. |
|
Nastavak teksta...
|
|
|
Bela Duranci: Bez predrasuda... Subjektivni zapis na izložbi koja oduševljava |
|
Skulpturom je nazvan trodimenzionalan oblik, prevashodno u "trajnom" materijalu. Zna se: kamenu, brozi, eventualno drvetu, kosti...Onda se umešala težnja za "VEČNIM" trajanjem. šta je večno? Čovek kraj virova dunavskih - na primer - strahopoštovanju debljao ribolika obličja ljudske teskobe i zahvalnosti. Izvetrila božanstva a zemlja zadugo skrivala božanski trag ljudskog opiranja ništavilu, "Lepenski vir". Večitim ostaje samo beskrajan napor, primeren čoveku, da instiktom iznanjem "izmišlja" i oblikuje TRAG - jedinstven, samo njemu svojstven. Čak i ne "trag" jer on može nestati bestraga, već nepomirenost s postojećim u ime znatiželje duha, kada mu je već pamet darivana ko zna i kako. |
|
Nastavak teksta...
|
|
|
<< < 1 2 3 > >>
|
| Results 6 - 10 of 13 |
